ශ්‍රී ලංකාව වරක් ලෝක කුසලානය දිනා ගැනීමෙන් පසුව නැවතත් කිසි දිනෙක එය එලෙස සිදු නොවීය.
අප ජයග්‍රහණයේ උචිතම අවස්ථාවට පැමිණි පසු කෙමින් කෙමින් පසු බැසීමකට ලක් විය. එයට හේතුව වනුයේ ඇනා පුංචිහේවා හා ඩැනියල් වට්මෝර් ඇතුළු ජයග්‍රාහී සුසංයෝග විසුරුවා හැරීමයි.
අප විසින් නව පරම්පරාව ආරම්භයේදීම ඉතා බරපතල අත්වැරදීමක් සිදු කරන ලදී. එකළ ලොව හොඳම පිතිකරු, ඇතැම් විට හොඳම පිතිකරු නිසා කණ්ඩායම් උපනායකයා හට නායකත්වය ස්වයංක්‍රීයවම පැවරිය යුතුව තිබුණි. නමුත් අරවින්ද සිල්වා හට නායකත්වයට ඉඩ හසර ලැබුණේ වරින් වර පමණි.
ඒ හා සමාන වරදක් ශ්‍රී ලංකාවේ වත්මන් විපක්ෂය විසින් සිදුකරනු ඇත. ශ්‍රී ලංකාවේ වත්මන් විපක්ෂ නායක හා අණ දෙන නිලධාරී හිටපු ජනාධිපති මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා හට ඉදිරි ජනාධිපතිවරණයට ඉදිරිපත් විය නොහැකි තත්වයක් තුළ අපේක්ෂකත්වය තෝරා ගැනීමේදී අනිවාර්යයෙන් ඉදිරිපෙළ ධාවකයා පක්ෂයේ උප නායකයා විය යුතුය.
උප නායකයා කවුරුන්ද පිළිබඳව කිසිදු සන්දේහයකින් තොර වේ. මන්ද යත් රටේ ජනතාව සෑම රාත්‍රියකම රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්ති තුළින් දකිනුයේ ජාතියේ දේශපාලන කේන්ද්‍රස්ථානය වන පාර්ලිමේන්තුවෙන් දර්ශන ලැබෙන සෑම අවස්ථාවකදීම උප නායකයා ලෙස දිනේෂ් ගුණවර්ධනයි.
දැන් අනිවාර්යයෙන් ප්‍රශ්නය පැන නගිනුයේ, වසර ගණනාවක් මුලුල්ලේ මා විසින් දිනේෂ්ගේ නම සඳහන් කරමින් සිටියද වරෙක මා ගෝඨාභය අපේක්ෂකයා ලෙස යෝජනා කර තිබුණ නිසා තවදුරටත් මා එසේ නොකරන්නේ මන්ද යන්නයි. මා විසින් දිගින් දිගටම දිනේෂ්ගේ නම අතහැර දැමුවේ මක් නිසාද යත් වෙනත් දේශපාලන පවුලක් විසින් දේශපාලන නොවන පසුබිමකින් පැමිණි වටිනා අනුප්‍රාප්තිකයෙක්ට සිදුකළ දේ මාගේ මතකයේ ඇති බැවිනි.
මාගේ පියා වන මර්වින්ද සිල්වා ඉතා කුළුපගව සිටියේ සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිනියට වඩා ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ නියෝජ්‍ය නායක හා රටේ නියෝජ්‍ය අගමැති මෛත්‍රීපාල සේනානායක හටය. එබැවින් විදේශ ප්‍රතිපත්ති පිළිබඳ ප්‍රගතශීලී අදහස් දැරූ සහ සන්ධානය තුළ වාමාංශික සහය ලැබූ මධ්‍ය ජනතා හිතවාදී මෛත්‍රීපාලගේ නැගීම සහ වැටීම දෙස බලා සිටීමට ඉදිරිපෙළ අසුනක් ලැබුණි.
1982 බණ්ඩාරනායක මැතිනියගේ ප්‍රජා අයිතීන් අහෝසි කර ජනාධීපතිවරණයට ඉදිරිපත්වීමට නොහැකි වූ විට, ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂ අපේක්ෂකත්වය මෛත්‍රීපාල හට ලබා දුන්නේ නම් නිසැකවම ජයග්‍රහණය කරනු ඇත. ඒ වෙනුවට ඔහු නොසලකා හැර ඔහුගේ දේශපාලන සගයා වන අනුර බණ්ඩාරනායක විසින් ඔහුව වංචාවෙන් රැවැට්ටවූ අතර, බණ්ඩාරනායකයන්ගේ දුරින් ඥාති සහෝදරයෙක් වූ හෙක්ටර් කොබ්බෑකඩුව තෝරා ගැනුනද බණ්ඩාරනායක පක්ෂ සගයා විසින් හා බණ්ඩාරනායක බෑනා වූ විජය කුමාරතුංග විසින් පසුසින් ඔහුව පාවා දෙන ලදී.
මෛත්‍රීපාල සේනානායක හා හෙක්ටර් කොබ්බෑකඩුව යන දෙදෙනාගේ ඉරණම දෙස බලා සිටි මා හට එම ඉරණමම දිනේෂ් ගුණවර්ධන හට උදා කර දීමට අවශ්‍ය නොවීය. ප්‍රවීණ නිරීක්ෂකයින් විසින් මා හට උපදෙස් දෙනු ලැබුවේ රාජපක්ෂයන් ඔවුන්ගේම කෙනෙකු හට පමණක් සහය ලබා දෙන බවයි.
උග්‍ර රාජ්‍යවාදයේ අන්තයට ගිය බුද්ධි හීන හිටපු හමුදා නිලධාරීන් හා සටන්කාමී භික්ෂූන්ට වඩා 'තේ පැන් සංග්‍රහ මාරුවීම්' වලට වඩා සියලු ඡන්ද අයිතිය හිමිකර ගතහොත් ගෝඨාභය ඉන් අනර්ඝ තේරීමක් වනු ඇති බවට මම සිතුවෙමි.
ඊටත් වඩා සරළව කිවහොත්, විපක්ෂයේ ජනාධිපතිවරණ අපේක්ෂකත්වය සඳහා මා ඉදිරිපත් කළ 'MR සමග' යන සටන් පාඨය 'GR' සමග වනු ඇත. GR පක්ෂය (GR නොව) වසර ගණනාවක් තිස්සේ මෙය ආපසු හැරවීමට සැලසුම් කර තිබුණි. ඔවුන් MR සැලකුවේ GR සමීකරණයේ 'එකතු' කිරීමක් ලෙසය.
ඔවුන්ගේ අරමුණ 'MR කේන්ද්‍රීය' නොවන අතර එය 'GR කේන්ද්‍රීය' වීමයි. ඔවුන් සිතන ආකාරයට 'MR' යුගය පැමිණ දැන් එය අවසන් බවත්, ඔවුනට MR පිළිබඳ දැනුනේ ඔහු හුදෙක් දියුණු හා උසස් නායකත්වයට ආකෘතියක් හා ප්‍රතිපත්ති න්‍යාය සඳහා වූ පියවරක් වූ බවත් මන්ද එය අඩු ජනතාවාදී, වඩා ජාතිකවාදී හා හිටපු හමුදාවත් පාලනයක් ගෙන ගිය බැවිනි.
පළපුරුදු දේශපාලන පෙරටු බලඇණියකට හිටපු හමුදා පෙරටු බලඇණි ප්‍රබල යැයි ඔවුන්ට හැඟුණි. තවද ඔවුනට හැඟුනේ ඔවුනට ඉතා දැඩි රාජ්‍ය තාන්ත්‍රනයක් අවශ්‍ය වූ විට MR විසින් ඉතා මෘදු පාලනයක් ගෙන ගිය බවයි.
හමුදා ආයතන සංකීර්ණ:
WWII හමුදා වීරයා, ඔහු හමුදා කාර්මික සංකීර්ණයහි දියුණු වෙමින් වැඩෙන බලය පිළිබඳ අනතුරු ඇඟවීය. සිංහලයන් විසින් මේ මතය භාර ගන්නේ නම් හමුදා ආයතනික සංකීර්ණයක් විසින් හෝ විශාල ව්‍යාපාරික හමුදා පාලනික ස්වාමීන් වහන්සේලා විසින් අපව පාලනය කරනු ඇත. මෙමගින් ශ්‍රී ලංකාවේ පංච මහා බලවේගයන්හි අංගයන් වන ගොවි කම්කරු නැවත ප්‍රතිස්ථාපනය වනු ඇත.
මා විසින් එය වටහා ගත හැකි ආකාරයට තර්කානුකූලව එය ඒත්තු ගැන්වීමට උත්සහ කළෙමි. නමුත් අසාර්ථක වුණිමි. ප්‍රවීණ වාමාංශිකයන් වන වාසුදේව නානායක්කාර, ඩී.ඊ.ඩබ්. ගුනසේකර (හිටපු) දෙදෙනා හරියටම නිවැරදි වූවත් මා මගේ උත්සාහය අගය කොට දකිමි. කියුබානු නිදහස් දූතයා වූ පෝස් මාර්ටී ප්‍රකාශ කළේ 'මා මෘගයාගේ කුසෙහි වාසය කර ඇත. මා ඔහුගේ බලවැල් හොඳින් දනිමි. මාගේ ආයුධය ඩේවිඩ් වනු ඇත' යනුවෙනුයි.
දැන් මේ පිළිබඳව පැහැදිළිව කතා කිරීමට කාලයයි. විපක්ෂයේ අපේක්ෂකත්වයට අවදානම් විරහිත විශිෂ්ඨ තේරීම් දෙකක් ඇති බව මා තරයේ විශ්වාස කරමි. එකක් නම් වාසුදේව පැවසූ ආකාරයට චමල් රාජපක්ෂ. අනික් පුද්ගලයා නම් දිනේෂ් ගුණවර්ධනය. දිනේෂ් ගුණවර්ධන හට පක්ෂයේ ප්‍රමුඛ සාමාජිකයන්ගේ සහය ලබා ගත හැකි අතර, නම් වශයෙන් සඳහන් කරහොත් හිටපු ජනාධිපති හා දැනට පක්ෂයේ සේවය කරන මහින්ද රාජපක්ෂ මෛත්‍රී හා ඇතැම් විට චන්ද්‍රිකාගෙන් පවා සහයක් ලබා ගත හැක.
2015 ජනවාරි 08 වන දින ඇති වූ කම්පන පරාජයෙන් පසුව විපක්ෂයේ උපාය මාර්ගය දිනේෂ් ගුණවර්ධන වෙත යොමු විය. පැය 48 කට පසු කථානායක චමල් රාජපක්ෂගේ නිවසේ දී මහින්ද රාජපක්ෂ මහතා නිවැරදිවම නිගමනය කළ සාකච්ඡාවක් මා හට මතකයේ ඇත. 'දැන් දිනේෂ් තමා ඉන්නේ' එය හොඳින්ම පරිවර්ථනය කළහොත් එම ප්‍රකාශයේ සඳහන් වන්නේ 'දැන් එය දිනේෂ්ට බාරයි' හෝ 'දැන් අප දිනේෂ් පිළිබඳව විශ්වාසය තැබිය යුතුය' යන්නයි. මාත‌ලේ නගරාධිපති හිල්මි මොහොමඩ් මෙහි සාක්ෂි දරයි.
ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂය නිල වශයෙන් රජය හා එක්වූ විට සහ විපක්ෂයට අපේක්ෂකත්වයට සුදුසු වාතාවරණයක් නොමැති සංඛ්‍යා උච්ඡාවචනය වන ඉතා දුෂ්කර තත්වයක් හමුවේ පාර්ලිමේන්තුවේ වසර ගණනාවක් විපක්ෂයේ පාර්ලිමේන්තු නායකයා සහ මහින්දගේ නියෝජ්‍ය නායකයා ලෙස දිනේෂ් සිය කාර්යභාරය ඉතා මැනවින් ඉටු කළේය.
ඔහුට ආණ්ඩු පක්ෂයේ මෙන්ම විපක්ෂයේ ද ගෞරවය හිමිවේ. ඔහු කතාකරන විටදී කරනු ලබන්නේ ඒ බලයෙනි. ඔහුගේ රූපවාහිනී මාධ්‍ය සංදර්ශන ඉතා අල්පය නමුත් අති දක්ෂය. පාර්ලිමේන්තුව තුළ හෝ ඉන් පිටත කිසිවෙකු සමග ඔහු පොර බදන්නේ නැත. ඔහු විශිෂ්ඨ ආචාරශීලී මනෝ ස්වභාවයකින් හා දඟකාර සරල සිනාවකින් සංයෝජනය වී ඇත.
මහින්ද රාජපක්ෂට සරිලන ඵලදායී ප්‍රත්‍යක්ෂ ජනාධිපති අපේක්ෂකයෙකු විපක්ෂය සොයන්නේ නම් 2015 සිට එම භූමිකාව විශිෂ්ඨ ලෙස ඉටු කළ දිනේෂ් ගුණවර්ධනට වඩා හොඳ කිසිවෙකු සිටිය හැක්කේ කෙසේද?
1980 දශකයේ සිට දිනේෂ් දේශපාලනයේ ප්‍රවීණයෙකි.
ආධිපත්‍යවාදී පරිපාලනයක දෙවන වාරයේදී සහ 1982 ජනමත විචාරණයෙන් පසුව පාලන තන්ත්‍රය ඉතා දැඩී වූ සමයක පාර්ලිමේන්තුවට පැමිණ 1980 දශකයේ දුෂ්කර දිනවල සිට දිනේෂ් විපක්ෂ දේශපාලනයේ ප්‍රවීණයෙකි.
ඔහු ජනාධිපතිවරුන් දෙදෙනෙකු යටතේ කැබිනට් මණ්ඩලයේ සේවය කර ඇති අතර ඔහුගේ අත්දැකීම් වෘත්තීය සමිතිවාදයේ සිට පාර්ලිමේන්තුව දක්වාත් පාර්ලිමේන්තුවේ සිට අතිරේක පාර්ලිමේන්තුව දක්වාත් විපක්ෂයේ සිට ආණ්ඩු පක්ෂය දක්වාත් විහිදී යයි. එම අධික අත්දැකීම් සමග ඔහු අභිබවා යාමට සිටින්නේ මහින්ද හා වාසුදේව පමණි.
ලොව පු‌රා නව ලිබරල් ප්‍රභූ සංස්ථාපිතයට එරෙහිව වඩදිය බාදිය ඇති සහ ජනතාවාදයේ සහ ජාතිකවාදයේ අනුග්‍රහය යටතේ වෙනසට පක්ෂව දැඩි ලෙස දුවන ඉතිහාසයේ කාල පරිච්ඡේදයක දිනේෂ් යනු සමාජවාදී දිශානතියක් ඇති ජනතාවාදී ජාතිකවාදියෙකි. අන්ත-ජාතිකවාදයට ප්‍රගතිශීලී, වාමාංශික කේන්ද්‍රීය ජනතාවාදයට වැඩි කැමැත්තක් දැක්විය යුතු මොහොතක දිනේෂ් යනු ප්‍රගතශීලී ජාතිකවාදියෙකු සහ දේශප්‍රේමී ජනතාවාදියෙකි.
දිනේෂ්ට ඔහුගේ පියා වන පිලිප් ගුණවර්ධනගෙන් ඉගෙනීම සහ ඔහුගේ සටන්කාමී මාමා වන රොබට් සහ විවියන් නැන්දා (සමාජවාදී නිරූපකය) ඇතුළත් විශාල දේශපාලන පවුලක හැදී වැඩීමේ වාසිය පමණක් නොව ඔහු සිරිමාවෝ බණ්ඩාරනායක මැතිනිය සමග සගයෙකු ලෙස කටයුතු කර ඇති අතර 1988 දශකයේ දී ජනාධිපති ජයවර්ධනට එරෙහිව සටන් කළේය.
1980 ගණන්වල ජේවීපී සමග සානුකම්පිතව කටයුතු කළ ඔහු, පසුගිය වසර 20 තුළ ජනාධිපතිවරුන් වන චන්ද්‍රිකා සහ මහින්දගේ කැබිනෙට්ටුවල සේවය කළ අතර දශක ගණනාවක් තිස්සේ මහින්දගේ සමීපතම සහෝදරයෙකු හා පාර්ලිමේන්තු සගයෙකු විය. දැන් මම මෙය හඳුන් වන්නේ දේශපාලන අත්දැකීම් සහ දේශපාලන මැදිහත්වීම් යන දෙඅංශයෙන්ම දේශපාලන අත්දැකීම් සම්භාරයක් ලෙසිනි.
ව්‍යාවස්ථා ප්‍රතිසංස්කරණ:
ව්‍යාවස්ථා ප්‍රතිසංස්කරණ පිළිබඳ ඔහුගේ ස්ථාවරය තුළ දිනේෂ්ගේ දේශපාලනය සමබර, පරිණත ශෛලිය වඩාත් හොඳ සාක්ෂියකි. ඔහු පාර්ලිමේන්තුව කුඩා මාණ්ඩලිකයන් කිරීමට මෙන්ම විශ්වාස කිරීමට නොහැකි සුළු පාරිභාෂිත වංචා ප්‍රභූ සංස්ථාපිතයේ උත්සාහය මගින් ඒකීය රාමුව සිදුරු කර තියුණු විවේචකයෙකි.
මෙහෙයුම් කමිටුව තුළ ඔහුගේ ශක්තිමත් උපක්‍රම හෙළිකිරීමෙන් පසුව, සුමන්තිරාන්ගේ සහ ජයම්පති වික්‍රමරත්නගේ විවේචකයන්ට ඔහු දැක්වූ දැඩි ප්‍රතිචාරය අල්ලා ගැනීමට රූපවාහිනී ප්‍රවෘත්ති අසමත්වීම කණගාටුවට කරුණකි. කෙසේ වෙතත්, දිනේෂ් ජනාධිපති සිරිසේන, අග්‍රාමාත්‍ය වික්‍රමසිංහ (රාජකීය විද්‍යාලයයේ ඔහුගේ පැසල් සගයා) සහ කථානායක කරූ ජයසූරීය යන මහත්වරුන් සමග ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා සම්පාදක හා මෙහෙයුම් කමිටු ක්‍රියාවලින් ඇතුළු සියළු පාර්ලිමේන්තු කාරණා සම්බන්ධයෙන් එකට කටයුතු කර ඇත.
නිවැරදි පාර්ලිමේන්තු හා ව්‍යාවස්ථාමය ක්‍රියා පටිපාටීන් හා භාවිතයන් පිළිබඳව අවධාරණය කරන අතරම කරුණු 14කින් යුත් ප්‍රතිපත්ති පත්‍රිකාවක් ඉදිරිපත් කරමින් විපක්ෂය ආණ්ඩුක්‍රම ව්‍යවස්ථා ප්‍රතිසංස්කරණ සංවාදයේ නිරත විය යුතු යැයි ඔහු අවධාරණය කර තිබේ.
දිනේෂ් විශ්වාස කරන්නේ පුළුල් පරාමිතීන්, රතු රේඛා ඇඳීම ප්‍රතිසංස්කරණ ප්‍රතික්ෂේප කිරීම හෝ සලකා බැලීම හෝ සාකච්ඡා කිරීම සඳහා අවකාශයට පුරෝකථනය කිරීම නොවේ.
සංස්කරණාත්මක මැදිහත්වීමේ ප්‍රතිපත්තිය වෙනුවෙන්, දිනේෂ් අන්ත දක්ෂිනාංශික, අන්ත දක්ෂිනාංශයේ (උදා, ආචාර්ය ගුණදාස අමරසේකර, ආචාර්ය වසන්ත බණ්ඩාර, පූජ්‍ය ඇල්ලේ ගුණවංස) දැඩි පීඩනයට හා මහජන විවේචනවලට ලක්ව ඇත.
මෙම දර්ශනය JO සංවිධානය තුළට ඇතුළු වන බවට තර්ජනය කළ විට. මහින්දගේ දැඩි සහයෝගය ඇතිව එය පරාජය කළේ දිනේෂ් විසිනි. විපක්ෂයට දුෂ්කර හා සංකීර්ණ තත්වයක් තුළ දිනේෂ්ගේ විශිෂ්ට පාර්ලිමේන්තු උපක්‍රම සඳහා නොවන්නේ නම්, නව ලිබරල් සංස්ථාපිතයේ ආධිපත්‍යය ශක්තිමත් වනු ඇත.
2015 සිට පාර්ලිමේන්තු සටනේදී දිනේෂ්ව ඔහුගේ දකුණත් මිනිසා ලෙස විශ්වාස කිරීමට මහින්දට හැකි වී තිබේ. ඔහු පාර්ලිමේන්තුවේ JO හමුදා කළමණාකරන අතර සෑම දිනකම රජයට මුහුණ දෙන අතර, එම්. ආර් පක්ෂයේ සිටියදී හෝ ජනාධිපති, අගමැති සහ කථානායකවරයා සමග පැවැත්වෙන සියලු වැදගත් රැස්වීම්වලදී ඔහුගේ නියෝජිතයා ලෙස කටයුතු කරයි.
දිනේෂ් ගුණවර්ධන ජ්‍යාත්‍යන්තර කටයුතු පිළිබඳ මනා අවබෝධයක් ඇති අතර යථාර්ථවාදියෙකු ලෙස ඔහු 'බාලා බිඩීමා' මත පදනම් වූ දෙමළ ප්‍රශ්නයට විසඳුමක් විවේචනය කරන අල්ටි-රයිට් ජීආර් කණ්ඩායමට වඩා ආරක්ෂිත ඔට්ටුවක් වේ. උදාහරණයක් ලෙස බලය බෙදා ගැනීම සහ පවත්නා 13 වන ව්‍යවස්ථා සංශෝධනයට ගරු කරනු ඇති බවට සහතික වීම පවා ප්‍රතික්ෂේප කරයි.
ගතානුගතික පක්ෂ කණ්ඩායම ප්‍රශ්න කරන්නේ දෙමළ දේශපාලන ප්‍රශ්නයක සහ නීත්‍යානුකූල දෙමළ දේශපාලන අනන්‍යතාවයක පැවැත්ම ගැනය. එනම් දෙමළ සාමූහික අනන්‍යතාවයයි. ඔවුන්ගේ දෘෂ්ටිවාදය උත්සාහ කරන්නේ හුදෙක් 1987 ට පෙර සහ ඉන්දු ලංකා ගිවිසුමට නොව 1957 දක්වාය.
දෙමළ ප්‍රශ්නයේ දේශපාලන ස්වභාවය සහ දේශපාලන විසඳුමක අවශ්‍යතාව පිළිබඳ පළමු පිළිගැනීම වූ බණ්ඩාරනායක චෙල්වනායකම් ගිවිසුම භෞමික ස්වායත්තභාවය සහ කේන්ද්‍රය හා පරිධිය අතර බලය බෙදා හැරීම/ බලය බෙදා ගැනීම මත පදනම් වේ.
මෙම ගතානුගතික පක්ෂ කණ්ඩායමේ දෘෂ්ටිවාදීන් සලකන්නේ භෞමික ස්වාධීනත්වය මත පදනම් වූ ඕනෑම දේශපාලන ප්‍රතිසංස්කරණයක්, සැබවින්ම භෞමික පදනම් වූ බලය බෙදා හැරීමේ/ස්වයං පාලනයේ අවශ්‍යතාවය පිළිගැනීම, බෙදුවාදී විය යුතුය යන්නයි.
එය ශ්‍රී ලංකාවේ රාජ්‍ය බලය භාර ගන්නේ නම්, විනාශකාරී හා අවසාන වශයෙන් විනාශකාරී ස්වභාවයේ භූදේශපාලනික ප්‍රතිවිපාකවලට ශ්‍රී ලංකා රජය මුහුණ දෙනු ඇත. ජනාධිපති අපේක්ෂකයෙකු ලෙස දිනේෂ් ගුණවර්ධන සහ බලවත් අගමැති හෝ අග්‍රාමාත්‍ය අපේක්ෂකයා ලෙස එම් ආර් සමස්තයක් වශයෙන් ශ්‍රී ලංකා ජාතික අවශ්‍යතා සමග සිංහල හා දෙමළ ජාතිකවාදී ප්‍රශ්න සමතුලිත කිරීමට සමත් වනු ඇත.
කඩිසර දේශප්‍රේමියා:
දිනේෂ් යනු පුළුල් සිංහල බෞද්ධ පදනමක් ඇති, කොළඹ ප්‍රභූ ඡන්ද කොට්ඨාශයක් හිමි පරිපූර්ණ ද්වීභාෂා හිටපු රාජකීයයෙකි. සිංහල ජාතිකවාදියෙකු වන ඔහු ඉන්දියාවත් තබාගත යුතු බවත් බලය බෙදා හැරීමේ මූලධර්මය ප්‍රතික්ෂේප කළ නොහැකි බවත්, පළාත් සභා ක්‍රමය බිඳ දැමිය නොහැකි බවත් දන්නා ප්‍රායෝගිකවාදියෙකි. දිනේෂ් ගුණවර්ධන නිසැකවම දක්ෂ දේශප්‍රේමියෙකි.
ශ්‍රීමත් ඩෙස්මන් ද සිල්වා වාර්තාව පිළිබඳව ජිනීවා පෙරමුණේ දී, දිනේෂ් 2015 යෝජනාව දැඩි ලෙස විවේචනය කර ඇත. මෙහිදී ඔහුට නව ලිබරල්වාදී පමණක් නොව විදේශ ප්‍රතිපත්තියක් හෝ විපක්ෂයේ ජිනීවා උකුස්සන් ද ඇතුළුව අන්ත දක්ෂිනාංශිකය විසින් විරුද්ධ විය.
මහින්ද හැරුණු විට ඕනෑම රාජපක්ෂ සහෝදරයෙකුට වඩා දිනේෂ් දේශපාලන අරගලයේ යෙදී සිටී. දේශපාලන ව්‍යාපාරයේ දිනේෂ්ගේ අත්දැකීම් සම්භාරයක් සමග ඔහුට වෙනත් ඕනෑම කෙනෙකුට වඩා අඩු විවාදාත්මක ලෙස රටේ ඉහළම දේශපාලන කාර්යාලය සඳහා අපේක්ෂකයාගේ භූමිකාවට ගැළපේ.
මහින්දට තරඟ කළ නොහැකි තත්වයක් තුළ JO පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායම දිනෙන් දින අරගලයට නායකත්වය දුන් JO හි පාර්ලිමේන්තු නායකයා වශයෙන්, JO පාර්ලිමේන්තු කණ්ඩායම ජනාධිපති අපේක්ෂයා ලෙස හැර වෙනත් කිසිවෙකු වෙත හැරවිය යුතු යැයි සිතිය නොහැකිය.
සමහර විට සියල්ලටම වඩා, සමාජය, සිවින් පාලනය සහ අපගේ ගැඹුරට මුල්බැසගත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී ක්‍රමය දිනේෂ් සමග ආරක්ෂිතව පවතී. ජාතික හා ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී කාරණා සම්බන්ධයෙන් උද්ඝෝෂණ මෙහෙය වූ අතර නිර්භීත වෙඩි උණ්ඩවලට බිය නොවී දශක ගණනාවක් තිස්සේ පාර්ලිමේන්තු සම්ප්‍රදායට අනුව ඔහු ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදියෙකු විය. (1987 මැයි දින සැමරුම් තහනම කඩ කිරීම, අභයාරාමයා කෝවිලේ පෙළපාලිය සහ තරුණ කිත්සිරිවෙමන් රණවකගේ පොලිස් වෙඩි පහරින් ජීවිතක්ෂයට පත් වීම)
ඔහුගේ ගැඹුරට මුල් බැසගත් ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදී විශ්වාසය සහ කැපවීම සැකයකින් තොර විය. ආර්ථික නව ලිබරල්වාදයේ ප්‍රබල විරුද්ධවාදියෙකු සහ ආර්ථිකයේ රාජ්‍ය අංශයේ, සමාජ සුභසාධනය සහ ශිෂ්‍යයන්ගේ හා කම්කරු අයිතිවාසිකම සහ පොදුවේ වෘත්තීය සමිති අයිතිවාසිකම්වල දැඩි ආරක්ෂකයෙකු වන දිනේෂ් ගුණවර්ධන පහසුවෙන් ජාතික ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදියෙකු හා සමාජ ප්‍රජාතන්ත්‍රවාදියෙකු ලෙස වර්ගීකරණය කළ හැක.
ශ්‍රී ලංකා සමාජය විසින් වාමාංශික විශාල දේශපාලන පවුල් තුනක් බිහි කර ඇත. බණ්ඩාරනායකයන්, රාජපක්ෂයන් සහ ගුණවර්ධනවරු වේ. දිනේෂ් යනු දිවයිනේ දේශපාලනයේ මෙතෙක් පැවති විශාලතම නාමයන්ගෙන් පැවත එන පිලිප් ගුණවර්ධනගේ පුතනුවන් වන අතර, පිලිප් ගුණවර්ධන ශ්‍රී ලංකාවේ සමාජවාදී ව්‍යාපාරයේ පියා ලෙස සැලකේ.
බණ්ඩාරනායකයන් දකුණේ රාජපක්ෂයන් සමග තිබූ මිත්‍රත්වය බිඳ දමා ඔවුන්ගේ හිටපු ප්‍රතිවාදීන් වන මධ්‍යම දකුණේ ප්‍රමුඛ පවුල සමග මිත්‍ර වීමත් සමග රාජපක්ෂයන් ගුණවර්ධන වෙත හැරුණි. දිනේෂ් නියෝජනය කරන ගුණවර්ධනවරු 2015 දී බණ්ඩාරනායකයන් වෙත හැරී යා හැකි නමුත් ඒ වෙනුවට රාජපක්ෂයන් සමග රැඳී සිටිමින් මහින්දට පක්ෂපාතීව සිටියහ. දිනේෂ් ජනාධිපති අපේක්ෂකයා බවට පත් කිරීමෙන් පක්ෂපාතීත්වය හදුනාගෙන ප්‍රතිඵල ලබාගත යුතු හොඳම කාලය මෙයයි.
දිනේෂ්ට එක දේශපාලන දුර්වලකමක් ඇති නමුත් එය ශක්තියක් විය හැකිය. ඔහු කුඩා පක්ෂයක් වන මහජන එක්සත් පෙරමුණට නායකත්වය දෙන අතර ඔහු ශ්‍රී ලංකා නිදහස් පක්ෂයේ හෝ ශ්‍රී ලංකා පොදුජන පෙරමුණේ සාමාජිකයෙකු නොවේ. කෙසේ වෙතත් එයින් අදහස් කරන්නේ මහින්දට හෝ කිසිදු රාජපක්ෂකයෙකුට ප්‍රථිවාදියෙකු වීමට ඔහුට ජාතික මහජන පදනමක් නොමැති බවයි. මෙය අනවශ්‍ය බිය සැක සංකා බවක් අඩු කර ඔහුට ආරක්ෂිත ඔට්ටුවක් ලබා දිය හැක.
මහින්ද රාජපක්ෂ යන්නේ කුමන සාධකය සඳහාද - ඉහළ අවධානම් විකල්පයක් වූවත් (පෑන්-සිංහල) භූදේශපාලනික හා භූ උපායමාර්ගිකව තිරසාර නොවන (ශූන්‍ය බලය බෙදා හැරීම 'ට්‍රම්ප්') සාර්ථකත්වය, හෝ මධ්‍යස්ථභාවය, අත්දැකීම්, බහුත්වාදය, තිරසාර බව පිළිබඳ අඩු අවදානයන් විකල්පය සහ ස්ථායිතාව - ඔහු පමණක් දන්නා අතර, ඔහු ඉක්මනින් තීරණය ගනු ඇත.
මෙම දුෂ්කර වසරවලදී, මහින්දගේ උප නායකයා සහ දකුණු අත වූ දිනේෂ් වන ඔහුට ලැබිය යුතු දේ ප්‍රතික්ෂේප නොකළ යුතුය. දේශපාලන විද්‍යාඥයෙකු හා ජාත්‍යන්තර සබඳතා පිළිබඳ ශිෂ්‍යයෙකු වශයෙන් මගේ දෘෂ්ටි කෝණයෙන්, MR ජනවාරි 10 වන දින කථානායක චමල් රාජපක්ෂ මහතාගේ නිල නිවසේදී පැවසූ ප්‍රකාශය වන 'දැන් දිනේෂ් තමයි ඉන්නේ' ප්‍රකාශය අදටත් සත්‍යයක් වන අතර ලබන වසරේදී ජනාධිපතිවරණයේදී වන විට එය සත්‍ය වනු ඇත.
- ආචාර්ය දයාන් ජයතිලක
(Why not Dinesh Gunawardena?
ශීර්ෂයෙන් යුතු 'ඩේලි එෆ්.ටී.' පුවත්පතට සැපයු ලිපියක සිංහල පරිවර්තනයකි)
